We zijn amper bekomen van de drukte van gisteren. Vandaag kwam de eerste timmerman zo rond kwart over zeven het terrein oprijden. Even later gevolgde door zijn collega en de machinist van de verreiker. Zoals afgesproken beginnen ze met het vervangen van een stuk gebint. De kopse kant van deze balk lag onbeschermd op de muur. Een groot deel ervan was door de jaren heen weggerot. Ook hierbij was de verreiker onmisbaar, het maakte het werk een stuk gemakkelijker.
Tegenwoordig gaat het een stuk eenvoudiger dan vroeger toen de schuur werd gebouwd. Destijds allemaal handwerk en nu worden er, als het even kan, machines gebruikt.
Wanneer dit stuk gebint eenmaal is aangebracht gaan beide timmermannen in het zelfde bakje als de saneerders en beginnen met het uitvlakken van het dak. Daar zijn ze de hele dag druk mee. Aan de ene keer van het dak is het redelijk vlak maar aan de andere kant moet soms meer dan 10 cm verschil opgevangen worden.
Wanneer de eerste plaat eenmaal goed ligt is het een kwestie leggen en vastzetten. Aan de verreiker komt een verlengstuk met een lasthaak en lier. Hieraan wordt een apparaat met zuignappen gehangen. Door even een handel over te zetten zuigt het apparaat zich vast aan de plaat. De plaat zweeft door de lucht en even later ligt hij op de goede plek, twee schroeven erin en er kan een nieuwe plaat gehaald worden. In de tussentijd worden alle nodig schroeven aangebracht.
De derde dag worden de wolfseinden aangebracht en dan is de schuur veranderd van een donker hol naar een ruimte van licht.
En ook nu:
Hij keek en zag dat het goed was.
Reactie plaatsen
Reacties